Nën titullin: Pranimi i pabesueshëm i dobësisë së Putinit, gazeta franceze “Liberation” komenton se si reagoi presidenti rus ndaj rebelimit të dështuar të fundjavës së kaluar nga grupi mercenar i Wagnerit, i udhëhequr nga Yevgeny Prigozhin.
Pas kryengritjes “Wagner”, shkruan gazeta, të gjitha dëshmitë e madhështisë historike të Rusisë të paraqitura nga Presidenti Putin janë lënë në sirtar.
Dobësitë dhe frika e pushtetit të Putinit
Duke evokuar luftën civile të vitit 1917, shefi i Kremlinit tregoi dobësitë dhe frikën e pushtetit të tij: Pjetri i Madh, perandor i gjithë Rusisë, një sundimtar absolutist dhe në të njëjtën kohë modernizues, i cili sundoi për 43 vjet dhe ia dha emrin vendlindjes së Putinit, Shën Petersburg – të cilin ai e ndërtoi në tokën që ua mori suedezëve. Car Nikolla I u harrua, armiku i betuar i Perëndimit, statuja e të cilit dominon para tryezës së famshme ku presidenti francez, Emmanuel Macron, ulet në Elysee.
Beteja e Poltavës (1709), e cila i dha fund dominimit të Suedisë si fuqia ushtarake kryesore në Evropën veriore, është harruar, pavarësisht faktit se vetëm një vit më parë ajo u mbajt nga Kremlini si provë e qëndrueshmërisë së ushtarëve rusë. Aneksimi i Krimesë (1783) nga Perandoresha Katerina II u harrua.
Në “sirtar” janë provat e madhështisë historike të Rusisë
Të gjitha provat e paraqitura nga Vladimir Putin për madhështinë historike të Rusisë, të cilën ai aq shpesh ia paraqet popullit të tij dhe komunitetit ndërkombëtar, tani janë futur në “sirtarin”, shkruan kolumnistja e gazetës Dov Alfon.
Pas përparimit “të çmendur” të kreut të grupit “Wagner” Yevgeny Prigozhin dhe ushtarëve të tij drejt Moskës, kreu i Kremlinit iu referua një ngjarje krejtësisht tjetër, “1917”.
Pse këtë vit? Putin ka qenë gjithmonë plotësisht i vetëdijshëm për rëndësinë e Luftës Civile Ruse, 1917 – 1921, në kujtesën kolektive. “Është një kujtesë e fuqishme”, shpjegon historiani kryesor Anthony Beevor.
Për shkencëtarin britanik, Putini ka adoptuar ideologjinë e bjellorusëve, me një Rusi ortodokse dhe një perandori sllave që shtrihet nga Vladivostok në Lisbonë.
Rigjallërimi i asaj perandorie do të thotë të jesh i kujdesshëm ndaj rebelëve karizmatikë si Prigozhin, të cilët tashmë e kanë çuar Rusinë në një luftë të përgjakshme civile.
“Pranim i pabesueshëm i dobësisë”
Por a nuk duhet të jemi të kujdesshëm ndaj vetë Putinit? “Këto ngjarje (të shtunën) treguan shkallën në të cilën shoqëria po mblidhet rreth presidentit rus”, tha zëdhënësi i Kremlinit Dmitry Peskov, duke dëshmuar se me të gjithë liderët autoritarë, gjithçka është mirë derisa gjërat të ndryshojnë.
“Vetë fakti që Putin përmendi rrezikun e luftës civile në fjalimin e tij pas rebelimit të grupit mercenar të Wagner-it, është e barabartë me pranimin se ky rrezik po fshihet. Dhe kjo në vetvete është një pranim i pabesueshëm dobësie”, nënvizon historiani britanik Beevor dhe shton: “Nuk ka dyshim që Pjetri i Madh rezulton të jetë një model i vështirë për t’u ndjekur”.
