Një aeroplanmbajtëse bërthamore amerikane që hedh në det një avion luftarak Hornet me vlerë 60 milionë dollarë mund të duket e pabesueshme.
Por konteksti i këtij incidenti është edhe më i habitshëm: anija kolosale Truman, 330 metra e gjatë dhe me një zhvendosje prej njëqind mijë tonësh, papritmas filloi të bënte zigzag për t’i shpëtuar një sulmi nga rebelët Houthi të Jemenit.
Mundohuni ta imagjinoni skenën: në urë, një ekip marinarësh po e tërheq avionin reaktiv në hangarë me një traktor, sipas një procedure rutinë. Papritmas fillon të bjerë sirena e alarmit dhe gjigandi i çelikut anohet së pari në njërën anë e pastaj në tjetrën, duke e përsëritur manovrën disa herë ndërsa rrit shpejtësinë.
Avioni dhe automjeti humbasin gjithë stabilitetin dhe rrëshqasin në det: piloti i ulur në kabinën e pilotit mezi arrin të hidhet jashtë, duke u plagosur lehtë dhe makineria teknologjike bie në fund të Detit të Kuq.
Me sa duket, shumë objekte të tjera ndjekin të njëjtin fat dhe janë të shpërndara midis valëve.
“Truman”, anija kryesore e një grupi sulmues transportuesish me një eskortë kryqëzorësh dhe shkatërruesish që duhej ta mbronin atë nga çdo rrezik, u detyrua të endet si një varkë me motor për të kërkuar strehim nga një pushtim i fundamentalistëve jemenas.
Rrjeti i radarëve – sipas CNN – vuri re një kërcënim që vinte drejtpërdrejt kundër aeroplanmbajtëses: një raketë balistike, që rihynte në atmosferë me mbi pesë mijë kilometra në orë.
Kjo është e para: para Houthi-ve, askush nuk e kishte përdorur këtë lloj arme kundër anijeve. Nëse nuk zbulohet në momentin e nisjes, mbrojtja ka disa minuta për ta rrëzuar. Megjithatë, është një pajisje e pakontrolluar: ajo shkon drejt koordinatave të llogaritura në kohën e lëshimit, duke u përpjekur të parashikojë rrugën e objektivit.
Dhe për këtë arsye të gjitha anijet perëndimore reagojnë ndaj alarmit me kthesa të shpejta, me shpresën se ato do të shërbejnë për të penguar sulmin. Në rastin e Trumanit, është sikur një rresht pallatesh po bënin një slalom në mes të valëve me 50 kilometra në orë, me pesë mijë njerëz brenda që përpiqen të qëndrojnë në këmbë.
Kjo ndodhi dje në Detin e Kuq, ku që nga 15 marsi, grupi i punës amerikan është vendosur në operacione kundër militantëve jemenas.
Pavarësisht ofensivës së re të urdhëruar nga Presidenti Trump me dhjetëra bombardime kundër bazave të lëvizjes pro-iraniane – 57 u numëruan vetëm midis të premtes dhe të dielës – Houthi-t vazhdojnë të tregojnë një aktivizëm të paparë lufte.
Ata vazhdojnë përpjekjet e tyre për të goditur Izraelin me armë me rreze të gjatë veprimi dhe i kanë sytë drejtuar flotës amerikane.
Ajo që u lëshua dje kundër Marinës Amerikane ishte në fakt një tjetër tufë pajisjesh shpërthyese: një patrullë dronësh e mbajti të zënë mbrojtjen kundërajrore, dhe më pas mbërriti raketa balistike.
Komandantët perëndimorë, përfshirë ata të Marinës Italiane aktive në Detin e Kuq me operacionin evropian për të mbrojtur anijet tregtare, kanë mësuar të mos i nënvlerësojnë sulmet ajrore jemenase.
Një vit më parë, një raketë lundrimi arriti t’i afrohej një shkatërruesi amerikan: ajo u rrëzua nga topat Phalanx me zjarr të shpejtë, një shenjë se ishte afruar vetëm disa qindra metra nga objektivi i saj. Dhe madje edhe një fregatë britanike u gjend në të njëjtën situatë ekstreme.
Jo vetëm kaq. Dje u konfirmua se që nga 15 marsi, Houthi-t kanë shkatërruar shtatë dronë të mëdhenj zbulues amerikanë MQ-9: secili me një kosto prej 30 milionë dollarësh. Dhe midis rrënojave të tyre, guerilët pretendojnë se kanë gjetur komponentë të teknologjisë së lartë të pajisjeve të spiunazhit.
Shtëpia e Bardhë ka vendosur në dispozicion një arsenal të madh armësh për fushatën e re kundër rebelëve jemenas. Një aeroplanmbajtëse e dytë – Carl Vinson – iu bashkua Truman dy javë më parë dhe gjashtë bombardues B-2 po marrin pjesë në bastisje: kostoja e operacioneve ka tejkaluar tashmë dy miliardë dollarë.
