Kërcënohet me krizë edhe prodhimi i ullirit në Greqi, pasi vërehet se fuqia punëtore në vend po bëhet gjithnjë e më e pakët. Shumë punëtorë shqiptarë që jetojnë prej shumë vitesh në vend dhe që janë të domosdoshëm për vjeljen e ullirit, pasurinë tonë natyrore, largohen nga vendi dhe zgjedhin të zhvendosen në vende të tjera evropiane, si në Britani, ku u premtohen kushte më të mira jetese, shkruan kështu Protothema.
Kjo media greke i referohet medias shqiptare kur shkruan se numri i shqiptarëve që zgjedhin të largohen nga Greqia është vazhdimisht në rritje. Për shkak të fenomenit, prodhuesit grekë të ullirit janë në një pozitë të vështirë kohët e fundit, pasi rrezikojnë të mos mbledhin ullinjtë e tyre për shkak të mungesës së fuqisë punëtore.
Nevojat presupozojnë punësimin e gati 10 mijë punëtorëve për vjeljen e plotë, por këtë vit ka pasur një rënie të theksuar të gjetjes së punëtorëve, pasi nuk i kalojnë 5 mijë, duke krijuar kështu pasiguri për prodhuesit e ullirit.
Për shembull, në prefekturën e Halkidikit ka afërsisht 140,000 hektarë ullinj, të cilët prodhojnë nga 80,000 deri në 150,000 ton ullinj të ngrënshëm në vit. Por këta ullinj rrezikohen të mbeten në pemë pasi mungon fuqia punëtore për t’i korrur.
Arsyeja e mungesës së madhe të fuqisë punëtore këtë vit është hezitimi i punëtorëve bullgarë dhe shqiptarë që tradicionalisht i kanë mbuluar këto nevoja bujqësore. Presidenti i Qendrës së Punës të Halkidikit, Christos Euframidis, thotë: “Gjatë pandemisë u bë shumë e vështirë për punëtorët ballkanikë të hynin në vendin tonë (mbyllja e kufirit, testi pcr) dhe shumë u kthyen në tregjet e Gjermanisë, Francës, Anglisë dhe Italisë. Pagat ditore atje janë më të larta dhe tani ata zgjedhin të punojnë atje”. Në të njëjtën kohë, ai vë në dukje se grekët e rajonit i janë drejtuar turizmit vitet e fundit.
Në të njëjtën kohë, grekët shmangin sa më shumë punën në fusha. Ata zgjedhin të operojnë kryesisht në sektorin e turizmit, ndërsa bullgarët shkojnë atje ku ka rrogë më të mirë. Nuk vijnë në punë me 20-25 euro në ditë.
Në të njëjtën kohë, sipas punëdhënësve, pengesë është edhe burokracia e autoriteteve greke, të cilat nuk e thjeshtojnë procesin e ftesës së punëtorëve të huaj. Ftesa e punëtorëve migrantë kushton 110 euro për çdo fermer, ndërsa në Itali gjërat janë më të thjeshta.
Siç tregohet në një raport të Ministrisë Greke të Migracionit dhe Azilit, në gusht të këtij viti u konstatua se 291.868 emigrantë shqiptarë kishin një leje qëndrimi të vlefshme në Greqi, duke përbërë 61.4% të të huajve të rregullt.
Megjithatë, sipas ministrisë, në të njëjtën periudhë të një viti më parë, numri i shqiptarëve me leje qëndrimi të vlefshme ishte dukshëm më i lartë. Në gusht 2021, sipas ministrisë greke, 422.954 emigrantë nga Shqipëria kishin një leje qëndrimi të vlefshme dhe përbënin 63,07% të të huajve të rregullt në Greqi.
Rënia e numrit të emigrantëve të rregullt shqiptarë në Greqi pas një viti lidhet jo vetëm me procedurat e dhënies së lejeve të qëndrimit, por edhe me një lëvizje dinamike të tyre drejt vendeve të tjera evropiane.
Shumë shqiptarë që kanë jetuar prej vitesh në Greqi kanë emigruar së fundmi në vendet e Europës veriore dhe në Britani pas vështirësive në punësim dhe rritjes së çmimeve në Greqi, raportojnë mediat shqiptare, e mbyll shkrimin Protothema.
Kështu pra, ikjet nuk qenkan vetëm nga Shqipëria. Ato janë shndërruar tashmë në fenomen rajonal, duke provokuar një lëvizje demografike të pandodhur deri më sot në këto përmasa.
