Nga shkrimtarja ruse Misha Firer:
Njeriu më i vetmuar në botë. Vladimir Putin hapi zyrtarisht një front të ri në luftën e tij kundër botës, atë me Kinën.
Një “vend me një miliard njerëz” dëshiron të “hajë një copë tokë ruse. Ne do t’u thyejmë dhëmbët. Kjo është arsyeja pse duhet të zhvillojmë forcat tona të armatosura “.
Rusia tashmë po përjeton Luftën e Ftohtë me Perëndimin. Po ashtu luftën në Ukrainë, Lindjen e Mesme (Siri) dhe Afrikë (përmes mercenarëve të Grupit Wagner).
Nuk kanë mbetur shokë. Të gjithë janë ose armik, ose një armik i mundshëm.
Ai është plotësisht i izoluar nga bashkatdhetarët e tij – fizikisht, në pallatin e tij; dhe mendërisht, pasi ai nuk mund të lidhet më me përvojat e tyre pasi jetoi për më shumë se dy dekada në një kullë të fildishtë si një diktator i çështjeve mikromenaxhuese të Rusisë, duke miratuar ligje, duke zgjedhur dhe shkarkuar çdo guvernator dhe kryetar të bashkisë.
Ai u divorcua nga gruaja e tij. Ai kishte një të dashur për disa kohë që lindi djem binjakë, por edhe ajo u largua. Miqtë e tij të rinisë janë bërë super të pasur dhe shumë të zënë me shpenzimet e parave ndërsa munden ende.
Vetëm ministri i mbrojtjes Sergei Shoigu, një shaman nga një fis turk, si një qen besnik është gjithmonë rreth zotërisë së tij duke e çuar atë në Taiga në vendlindjen e tij për të praktikuar ritualet shaman.
Diktator në Labirintin e tij, në fund të mbretërimit të tij. Paranojak, i inatosur, i frikësuar. Fuqia absolute e ka zbrazur atë nga çdo ndjeshmëri dhe dhembshuri për qeniet njerëzore. Një lëvozhgë e zbrazët e një njeriu dhe një paralajmërim për çdo komb demokratik, udhëheqësi i të cilit është i etur për ta prishur atë në autokraci.
Për tetë vjet Putini kishte fluturuar nëpër botë, gjithmonë vonë në takime dhe forume me udhëheqës të huaj për të treguar epërsinë e tij. Në ndërkohë, një elitë e oligarkëve të rinj u bashkua me oligarkët e Carit të mëparshëm për të formuar klasën sunduese.
Zyrtarët dhe operativët e shërbimit të inteligjencës u trefishuan në numër për të kënaqur lakminë e miliona njerëzve që nuk donin të bënin asgjë dhe të kishin shumë para.
Putini krijoi këtë sistem dhe toleroi korrupsionin që u bë themeli i mbretërimit të tij, sepse ai ishte udhëheqësi më i korruptuar në historinë e Rusisë si dhe më i pasuri.
Në letër, ai nuk zotëron asgjë. Në realitet, ai ka të paktën tetëmbëdhjetë pallate dhe vila në të gjithë Rusinë. Një flotë avionësh dhe makinash. Ai jeton në luks duke pasur të gjitha paratë në botë që ishin në dispozicion të tij pasi gjithçka që duhej të bënte ishte të godiste me gisht dhe çdo oligark do t’i japë atij disa miliardë dollarë për shpenzime.
Putini ishte një nga njerëzit më të njohur të kohëve moderne që ishte një ndeshje me fuqinë absolute që ai mbante nën kontroll mbi vendin më të madh në botë. Ai e shpëtoi Rusinë nga shpërbërja dhe e bëri përsëri të mrekullueshme.
Ai organizoi Lojërat Olimpike në Soçi dhe lejoi doping tek atletët në mënyrë që ata të bëheshin kampionë vetëm për të treguar madhështinë e Rusisë dhe madhështinë e tij personale për të gjithë botën. Ky komb pagan ka gjetur heroin e tij të fundit barbar dhe është dashuruar me të.
Evropa ishte në këmbët e tij e varur nga gazi dhe nafta e tij. Ai po blinte politikanët dhe partitë e tyre. Disa vjet më shumë dhe e gjithë Evropa do të tërhiqet në sferën e ndikimit të Rusisë. Dhe atëherë kush e di, Amerika do të jetë e radhës?
Por më pas gjatë një transferimi të përkohshëm të besimit të pushtetit, ish-republikat Sovjetike filluan të tregojnë mungesën e entuziazmi për të qenë pjesë e planit të Putinit.
Së pari Gjeorgjia dhe pastaj Ukraina ndryshuan aleatët dhe u përpoqën për bashkëpunim m e Perëndimin.
Luftërat u nisën. Janë vendosur kundër-sanksione. Nga një diktator popullor i dashur nga bashkatdhetarët e tij, Putini u kthye në personin si një operativ të KGB-së. Ai bëri një të papritur: aneksimi i Krimesë që u festua nga bashkatdhetarët e tij, të cilët si ai, fituan për madhështi ashtu si Spanjollët e vjetër kishin dëshiruar arin.
Putini filloi të ndërtonte një Perde të Hekurt për të luftuar armiqtë e jashtëm dhe të brendshëm. Nga prosperiteti, kombi i tij u kthye përsëri në varfëri, nga e cila ai e kishte tërhequr atë dy dekada më parë.
Dizajni i tij madhështor doli si një tullumbace. Iluzionet ishin zhdukur dhe realiteti i ashpër u zbulua: Rusia ishte një stacion karburanti me bërthamë që drejtohej nga një diktator i korruptuar.
Një Rusi e varfër, e izoluar dhe popullata e saj që jeton për bukën e gojës – ky është kombi që Putini do të lërë pas. Kjo është trashëgimia e tij.
Njeriu më i vetmuar në Botë. Dhe njerëzit e tij të mjerë me miliona milje katrorë tokë të zbrazët, të vet-izoluar, delirantë dhe të humbur në fantazitë e perëndive pagane.
Unë qaj për ty, Rusi.
