Forcat amerikane në aeroportin e Kabulit tregojnë për CNN se rreth 10 mijë persona i kanë kaluar kontrollet dhe janë gati të largohen nga vendi, por nuk kanë ku të shkojnë. Shefja e korrespondentëve ndërkombëtarë të CNN, Clarissa Ward, ishte një nga mijëra personat e ngecur në aeroportin e Kabulit në pritje për t’u larguar.
Pas tri javësh në Afganistan, i bashkohemi turmës në aeroportin e Kabulit, e vetmja pikë dalëse nga vendi.
Clarissa Ward: Këtu është bllokuar gjithçka… Ka shumë makina…
Qindra njerëz presin në vapë, me shpresën se do të largohen.
Clarissa Ward: Sapo arritëm të futemi në kompleksin e aeroportit dhe më duhet të them se atmosfera është shumë e nderë, grumbuj njerëzisht të dëshpëruar, fëmijë që ulërijnë dhe nëna me foshnja… Nuk do të ndodh shpesh të shohësh njerëz kaq të dëshpëruar.
Ata pak njerëz që arrijnë deri këtu janë të rraskapitur dhe të frikësuar, por janë më fatlumët.
Ia kanë dalë të kalojnë kontrollet e Talebanëve, rojeve afgane dhe më në fund janë futur në rrethimin e aeroportit. Por nuk mund t’i harrojnë ata që kanë lënë pas.
Gruaja: Ne po ikim, dhe jemi të lumtur për këtë. Por jemi zemërthyer për vendin tonë. Sidomos për ata që nuk mund të largohen, që kanë ngecur këtu. Jemi vërtet zemërthyer.
Clarissa Ward: Çfarë ndjen për të gjitha nënat me vajzat e tyre të vogla, që do të rriten nën sundimin e Talebanëve?
Gruaja: Dhimbje, shumë dhimbje
Clarissa Ward: Tani jemi në fund të një radhe shumë të gjatë. Sigurisht që prioriteti është largimi i fëmijëve dhe foshnjave sa më shpejt të jetë e mundur. Por mendoj se do të qëndrojmë ca kohë këtu.
Qëndrojmë për orë të tëra nën diellin përvëlues, të gjithë kërkojnë një strehë ku të munden.
Durimit po i vjen fundi.
Është një proces tmerrësisht i ngadaltë, por më në fund na lejojnë të futemi.
Jemi në pistë, tashmë të sigurt, por kaosi vazhdon.
Djali: Kam 2 ditë që pres. Që dje, prej orës 3 të mëngjesit.
Clarissa Ward: Më trego si ishte situata teksa përpiqeshe të futeshe në aeroport.
Djali: Kishte shumë njerëz që përlesheshin me njëri-tjetrin për të çarë rrugën. Por në fund ia dolëm.
Clarissa Ward: Ne jemi disa prej më fatlumëve. Të tjerë, siç e dëgjuan, presin prej 2 ditësh. Ndërsa disa të tjerë kthehen mbrapsht sepse nuk kanë dokumentet e duhura. Nuk ka diskutim që të gjithë po bëjnë më të mirën, por nuk është e qartë nëse kjo mjafton për t’i larguar të gjithë dhe nuk dihet sa do të duhet të presin akoma për të përfunduar këtë operacion masiv.
