Me taktika të reja e më pak shtypëse, vende si Serbia, Polonia dhe Hungaria, po përdorin mjete mjaft efektive për të manipuluar opinionin publik, shkruan New York Times.
Kur pandemia COVID-19 goditi Evropën Lindore në pranverën e vitit 2020, një gazetare serb shpalosi mungesën e maskave dhe mjeteve të tjera mbrojtëse. Ajo shumë shpejt u arrestua, u hodh në një çeli pa asnjë dritare, dhe u akuzua për ndjellje të panikut.
“Gazetarja Ana Laliç u lirua shpejt dhe madje iu kërkua falje publike nga qeveria, një ngjarje e cila u pa si një fitore e vogël ndaj qeverisjes autoritare të Aleksandër Vuçiçit”, shkruan NYT.
Megjithatë kjo gazetare për javë të tëra u trajtua si “tradhtare” nga shumica e mediave serbe, të cilat gravitojnë rreth presidentit serb.
“Unë u bëra armike e shtetit dhe e gjithë kombit”, thotë ajo për prestigjiozen amerikane.
“Serbia më nuk vret gazetar dhe nuk burgos gazetarë kritikë, siç ndodhtte në kohën e Sllobodan Millosheviç. Tashmë ata shkatërrojnë kredibilitetin e tytre dhe vetëm një numër i vogël njerëzish shikojnë dhe lexojnë tregimet e tyre”.
“Serbia është bërë eksperiment sociologjik për të parë se deri ku dhe deri në çfarë mase media e determinon opinionin publik dhe elektoral”, vazhdon më tej artikulli.
Një sondazh i fundit i Byrosë së Raportimit në televizionin serb tregoi se në periudhën tre mujore që nga shtatori, Vuçiqit iu dhanë më shumë se 44 orë hapësirë, nga të cilat 87 për qind janë pozitive, krahasuar me tre orë për partinë kryesore opozitare. e cila 83 për qind ishte negative.