Nikita Chibrin , një ushtar rus 27-vjeçar dhe pjesëtar i Brigadës famëkeqe 64 të Motorizuar, e cila dyshohet se ka kryer masakrën në Buçë, zbarkoi në Madrid dhe kërkoi azil politik! Kjo histori e pabesueshme u zbulua nga britanikja The Guardian dhe tani historia e mizorive në periferi të Kievit mund të marrë vazhdimin e saj.
Chybrin kaloi më shumë se katër muaj në fushën e betejës në Ukrainë, dhe më pas krejt papritur të martën u gdhi në aeroportin Barajas të Madridit. Ai iu drejtua policisë kufitare, u prezantua dhe kërkoi azil politik. Menjëherë pas kësaj ai është transferuar në një qendër për emigrantët.
Në një bisedë telefonike me një gazetar të Guardian, Chibrin mohoi se ai kishte marrë pjesë në vrasjen e civilëve, madje duke shtuar se ai nuk ka gjuajtur asnjë plumb në Ukrainë. Megjithatë, ai shtoi se është i gatshëm të tregojë gjithçka që ka përjetuar dhe parë në Ukrainë në gjykatat ndërkombëtare.
“Nuk kam asgjë për të fshehur! Rusia filloi këtë luftë, këtë luftë kriminale. Unë do të bëj gjithçka që kjo të përfundojë sa më shpejt të jetë e mundur, do të tregoj gjithçka”, tha Chibrin.
Ushtari rus pretendon, dhe kjo është ende e pa verifikuar, se ai dezertoi nga brigada e tij në qershor. Thuhet se ai u tha komandantëve të tij që në ditën e parë të pushtimit se ishte ashpër kundër luftës. Natyrisht, fjalët e tij nuk pësuan miratim dhe ai u hodh në ‘fundin e zinxhirit ushqimor’.
Fillimisht më kërcënuan me burg dhe më pas vendosën të më dënojnë duke më menjanuae. Në çdo rast më kanë shtyrë sa më larg nga fusha e betejës”, tha Çibrin.
“Të gjithë u mashtruam”
The Guardian thekson se ata nuk mund të verifikonin në mënyrë të pavarur të gjitha detajet e historisë së Chibrin. Chybrin dorëzoi dokumente dhe fotografi që tregonin se ai ishte i vendosur në Brigadën e 64-të të Motorizuar në Ukrainë.
Maksim Grebenjuk , një avokat që drejton organizatën e Ombudsmanit Ushtarak me bazë në Moskë, thotë se Čibrin e kontaktoi atë gjatë verës. Grebenyuk tha se Chibrin i tha atij për kundërshtimin e tij ndaj asaj që Kremlini e quan “operacioni i tij special ushtarak” dhe dëshirën e tij për të mos luftuar në Ukrainë.
Čibrin lindi në Yakutsk, në Siberinë Lindore dhe iu bashkua ushtrisë ruse në verën e vitit 2021. “Nuk mendoja se do të përfshihesha në ndonjë luftë”, tha ai, duke përmendur vështirësitë financiare si arsyen e vendimit të tij për t’u bashkuar me ushtrinë.
Ai thotë se ka hyrë në Ukrainë me njësinë e tij për herë të parë më 24 shkurt, pikërisht ditën kur filloi pushtimi, përtej kufirit bjellorus. “Ne nuk e kishim idenë se do të luftonim në Ukrainë,” tha ai. “Ne të gjithë u mashtruam,” tha Čibrin.
Sipas tij, muajin e parë të pushtimit e kaloi në fshatin Lipivka, rreth 50 kilometra në perëndim të Kievit. Gjatë kësaj periudhe, brigada e Çibrit u akuzua për masakrimin e civilëve në Buça dhe Andriivka gjatë kësaj periudhe, dy vende që ndodheshin afër Lipivkës.
Faqja e internetit investigative ruse iStories publikoi më parë rrëfimin e një ushtari që ishte pjesë e njësisë së Chybrin, i cili pranoi në kamera se kishte qëlluar dhe vrarë një civil në qytetin ukrainas Andriivka, një fshat më pak se 8 kilometra larg Lipivka.
Pasi zyrtarët ukrainas identifikuan Brigadën e 64-të të Motorizuar si njësinë që pushtoi Buçën, presidenti rus Vladimir Putin i dha brigadës titullin e nderit të ‘Rojeve’ dhe vlerësoi njësinë për “heroizmin dhe guximin e madh”.
Chybrin pretendon se ai nuk ka parë të shtëna gjatë kohës së tij në Lipivka, por tha se anëtarët e njërës prej njësive grabitën në mënyrë rutinore shtëpitë e ukrainasve. “Ata grabitën gjithçka. Lavatriçe, elektronikë, gjithçka,” tha ai.
Ai u arratis duke u fshehur në një kamion që po shkonte në Rusi
Ai shton se kishte “thashetheme të përhapura” në mesin e shokëve të tij se anëtarët e njësisë së tij ishin të përfshirë në dhunë seksuale dhe vrasje të civilëve. Kombet e Bashkuara kanë thënë më parë se Rusia ka përdorur përdhunimin dhe dhunën seksuale si pjesë e “strategjisë së saj ushtarake” në Ukrainë.
Forcat ruse u detyruan të tërhiqen nga periferitë e kryeqytetit ukrainas, Kiev, në mars. Chibrin tha se njësia e tij u dërgua në Buhaivka, një qytet në rajonin verilindor të Kharkiv.
Ai e përshkroi moralin në njësinë e tij gjatë kohës së tij në Ukrainë si “jashtëzakonisht të ulët”, duke vërtetuar kështu raportet e shumta dhe të gjera të mediave që nxirrnin në pah problemin e moralit të ulët midis forcave ruse. “Të gjithë po përpiqeshin të gjenin një rrugëdalje nga ushtria. Por komandantët tanë do të na kërcënojnë se do të na qëllojnë nëse dezertojmë”.
Ai thotë se më 16 qershor ka arritur të arratiset nga Ukraina duke u fshehur në një kamion që shkonte në Rusi për furnizime ushqimore. Pas ca kohësh, ai kontaktoi rrjetin e të drejtave të njeriut Gulagu.net, i cili e ndihmoi të largohej nga Rusia në fillim të këtij muaji. Vladimir Osechkin , kreu i Gulagu.net, konfirmoi se organizata e tij e ndihmoi Čibrin të largohej nga Rusia.
Chibrin ka thënë se shpreson t’i jepet azil politik në Spanjë, duke përmendur kundërshtimin e tij publik ndaj luftës si rrezik për shëndetin e tij nëse ai kthehet në Rusi.
Të enjten në mbrëmje, Čibrin u lirua nga qendra e imigracionit në aeroportin e Madridit. Ai tha se do të strehohej në një strehë të përkohshme refugjatësh në kryeqytetin spanjoll, ndërsa autoritetet do të përpunonin kërkesën e tij për azil.
Një zëdhënës i ministrisë së brendshme të Spanjës nuk pranoi të komentojë mbi rastin, duke përmendur rregullat e mbrojtjes ndërkombëtare dhe rrezikun e persekutimit të mundshëm të aplikantit.
Chibrin është ushtari i dytë rus i njohur publikisht që u largua nga vendi pasi mori pjesë në pushtim. Në gusht, Guardian intervistoi Pavel Filatyev , një ish-parashutist rus i cili u largua nga vendi pasi shkroi një kujtim për kohën e tij në fushën e betejës në Ukrainë, në të cilin ai kritikoi luftën e Putinit.
Mizoritë e Brigadës 64
Në prill, ukrainasit identifikuan Brigadën e 64-të të Motorizuar si autore të masakrës në Buçë. Komandanti i kësaj njësie është nënkoloneli Azatbek Omurbekov.
Ai është një oficer relativisht i ri (rreth 40 vjeç) dhe shumë i dekoruar i ushtrisë ruse, të cilit zëvendësministri i Mbrojtjes Dmitrij Bulgakov i dorëzoi medaljen për shërbim të jashtëzakonshëm në vitin 2014.
Kur forcat ukrainase hynë në Buçën e braktisur në fund të marsit, u ndeshën me skena të tmerrshme. Trupat e civilëve të vrarë u lanë në rrugë dhe pamjet satelitore konfirmojnë se ata qëndruan aty për ditë të tëra. Në bodrumin jo shumë larg Buçës u gjetën 18 civilë të ekzekutuar me duar të lidhura pas shpine me kordona plastikë dhe në bodrum u zbulua edhe një dhomë torture. Disa trupave iu prenë veshët ose u nxorrën dhëmbët.
Pranë një rruge, u gjetën kufomat e zhveshura pjesërisht të djegura të një burri dhe disa grave, të cilave ushtarët rusë u përpoqën t’i vënë zjarrin kur u larguan nga qyteti.
Të mbijetuarit nga Buça kanë treguar për mediat për përvojat e tyre të tmerrshme gjatë pushtimit. Dëshmitarët i thanë gazetës The Guardian se ushtarët rusë i lidhnin fëmijët ukrainas në automjetet e tyre, duke i përdorur si mburoja njerëzore. Gazetarët e The Economist folën me një banor që i mbijetoi ekzekutimit masiv.
Ushtarët rusë e kapën atë me banor të tjerë me të cilët fshihej dhe i çuan në një ndërtesë aty pranë. Aty i rrahën, i kontrolluan, i torturuan dhe më pas i çuan pas ndërtesës ku u pushkatuan. I mbijetuari u plagos, por u shtir si i vdekur derisa u larguan ushtarët.
Sipas të mbijetuarve, ushtarët rusë qëlluan këdo që dilte nga shtëpia e tyre, gjë që shumë prej tyre kishin dalur në kërkim të ujit dhe ushqimit. Mjetet e blinduara qëllojnë rastësisht në shtëpi dhe ndërtesa. Ata mblidhnin civilë dhe merrnin dokumentet dhe celularët e tyre. Ata vranë të gjithë ata që morën pjesë në luftimet në Donbas, këdo që gjeti prova të “përmbajtje antiruse” në celularët e tyre dhe këdo që kishte tatuazhe me simbole të djathta apo patriotike.
Në javën e fundit të pushtimit të Buçës, forcat speciale çeçene filluan të qëllonin mbi çdo civil që shihnin. Snajperistët qëllonin njerëzit në rrugë ose në shtëpitë e tyre dhe pastaj mburreshin për këtë para shokëve të tyre.
